Wanneer er kinderen bij een echtscheiding betrokken zijn, is het volgens de wet verplicht een ouderschapsplan op te stellen. In dit plan staan afspraken over de verdeling van zorg- en opvoedingstaken, de kinderalimentatie en andere zaken die bij de opvoeding van een kind komen kijken. Slechts in uitzonderlijke gevallen kan er gescheiden worden zonder ouderschapsplan.
Uitzonderlijk is bijvoorbeeld de situatie dat de moeder in een blijf-van-mijn-lijfhuis verblijft of een van de ouders in een inrichting verblijft. Ook als er geen communicatie tussen de ouders (meer) mogelijk is, kan een echtscheiding zonder ouderschapsplan worden uitgesproken. De ouders dienen dan wel te motiveren waarom het redelijkerwijs onmogelijk is om een ouderschapsplan te overleggen en hoe zij afzonderlijk over de te maken afspraken denken.
Een ouderschapsplan (het eens zijn over de invulling van het gedeelde ouderschap na scheiding) is niet voor niets verplicht gesteld. Het is een middel om ouders te stimuleren het eerst samen eens te worden over de zorg voor de kinderen, alvorens zij gaan scheiden. Uit landelijke cijfers blijkt dat er op jaarbasis ruim 3.000 vechtscheidingen dusdanig uit de hand lopen dat de kinderbescherming erbij betrokken raakt. Deze gevallen betreffen met name kinderen van hoogopgeleide ouders. Dit komt doordat hogeropgeleiden meer geld en een langere adem hebben. Een vechtscheiding is traumatiserend en een vorm van kindermishandeling. Samen met de vFAS pleiten wij dan ook voor uit elkaar gaan op een respectvolle wijze, waardoor kinderen zo min mogelijk worden geschaad.
